دوست‌ات دارم

شبی که گذشت، بعد از این که صریح و بی‌پرده همه چیز را با تو در میان گذاشتم و جواب رد شنیدم، برای‌ام شد شبی که هیچ‌وقت خاطره‌اش را از یاد نمی‌برم. هر چند تو گفتی که غرض جواب منفی دادن نیست، بلکه می‌خواهی من برای‌ات همان بمانم که تا حالا بوده‌ام و خواستی که همه چیز را که این قدر قشنگ است خراب نکنم. با وجود این که می‌دانم همه چیز خراب می‌شود و دوستی‌مان محو می‌شود در گذر زمان و به جبر اجتماع و هزار و یک دلیل دیگر، اما آن‌قدر خوبی که هنوز هم دوست‌ات دارم، حتی بیش‌تر از قبل. آخر، الآن زبان باز کرده‌ام و راحت می‌توانم بگویم: «دوست‌ات دارم!» هی‌ی‌ی‌ی‌ی‌ی‌ی ...

راستی، دیروز حلقه‌ای از وب‌لاگ‌های قدیمی را دور زدم که چه خوب بودند و دوست‌داشتنی اعضای آن. همان رفیق و رفقای سلطان کرگدن هستند. به‌تر است اسم‌شان را بگذارم: «این گروه خفن!»