وقتی ...

وقتی از خیر نوشته‌ی تعیین‌کننده‌ی سه هفته‌ی قبل می‌گذرم، وقتی از خیر خیلی چیزها که دوست دارم یا ندارم می‌گذرم، وقتی ...

وقتی نمی‌توانم _ شاید هم نمی‌خواهم _ با کسی بگویم که ...

وقتی حتا حوصله‌ی اندیشیدن به آن «کلمه‌ی گنده» را هم ندارم،

تنها چیزی که باقی می‌ماند همین خطوط خالی‌ست:

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

همین!